بازی صورت جهانی دارد و برای هر کسی ضروری است.پیچر، لشر ،براون اظهار می دارند که یادگیری بهینه با بازی محقق می شود.

بازی جنبه متفاوتی از پیشرفت کودکان را در بر می گیرد.کودکان در مدت بازی مفاهیم علوم و ریاضی و مطالعات اجتماعی را با آسانی فرا می گیرند.

 بازی صورت جهانی دارد و برای هر کسی ضروری است.پیچر، لشر ،براون اظهار می دارند که یادگیری بهینه با بازی محقق می شود.

بازی جنبه متفاوتی از پیشرفت کودکان را در بر می گیرد.کودکان در مدت بازی مفاهیم علوم و ریاضی و مطالعات اجتماعی را با آسانی فرا می گیرند.

روی هم رفته بازی به سه قسمت بازی های اجتماعی ، بازیهای شناختی و تخیلی تقسیم می شود.

بازی کارکردی (بازی حسی حرکتی ) : هر عمل ساده تکراری ناشی از حرکت دادن عضلات همراه یا بی همراهی ،اسباب بازی ، برای مثال هل دادن توپ یا کشیدن عروسک

بازی سازندگی : دست ورزی اشیا برای ساختن یا تولید چیزی

بازی نمایشی : بهره گیری از موقعیت تخیلی برای برآوردن نیازها و آرزوهای شخصی

بازی قاعده مند (بازی شناختی ) : هر فعالیت مبتنی بر قاعده ،ساخت و هدف مورد توافق از سوی اعضای بازی

مزایای استفاده از بازی در آموزش

1-      بازی صورت تجربی یادگیری است.دانش آموزان در بازی از آنچه انجامش می دهند یاد کمی گیرند

2-       بازی به میزان زیادی بخشی از واقعیت را تصویر می کند.برای مثال کودکان در فرایند بازی لزوم بهره گیری از نمادهای

انتزاعی ریاضی برای پدیده ها و رخدادهای ملموس زندگی را می آموزند.

3-      بازی ارزش انگیزه آفرینی را در بردارد.دانش آموزان به بازی علاقه مندی زیادی نشان می دهند.زیرا خودشان در جریانفعالیت قرار می گیرند .بازی راهی آسان برای یادگیری است.

4-      بازی فرصت مشارکت در فعالیت یادگیری را برای همه دانش آموزان به میزان مساوی فرهم می آورد.در بازی دانش آموزان دیر آموز و متوسط و پر آموز مشارکت می کنند.

5-      در بازی بر هر نقشی که در نظر گرفته می شود .تاکید ویژه ای می شود.در فرایند اجرای نقش افراد نیستند که مورد توجه قرار می گیرند بلکه بر نقشی که ایفا می گردد تکیه می شود.

6-      بازی یادگیری از همشاگردی را ترغیب می کند.دانش آموزان از طریق تعامل با یکدیگر می آموزند.از این طریق دانش آموزان آموخته ها و تجارب خود را به یکیدیگر انتقال می دهند.

7-      یادگیری از طریق بازی سریع تر صورت می گیرد.

8-      بازی اجازه تصمیم گیری و خطر پذیری در محیطی سالم و ایمن را می دهد.

چه زمانی می توان از بازی استفاده کرد؟

بنا به اصول طرح درس نویسی و طراحی آموزشی ، بازی از روش های ارزنده یادگیری است که می توان در موقعیت های زیر از آن استفاده کرد.

1-      از بازی می توان در آغاز فعالیت درس بهره گرفت.بازی مطمئن ترین روش و ابزار برای جلب توجه ، افزودن بر علاقه ،هماهنگ کردن فرایند یادگیری و آماده کردن شرایط برای فعالیت های آتی است.بازی زمینه را برای تعامل آسان و سریع آماده ساخته و تجاربی را در آغاز کار به عموم دانش آموزان عرضه می کند.

2-      از بازی می توان در طی فرایند تدریس بهره گرفت.به ویژه بازی را می توان برای ارائه انواع گوناگونی از تجارب به کار گرفت.

3-      برای خلاصه کردن یا به پایان بردن درس هم می توان ازبازی کمک گرفت .بازی باید پایانی شوق آ فرین و اشتیاقی پایا برای یادگیری درس یا دروس پسین فراهم آورد.

مراحل اجرای روش تدریس مبتنی بر بازی

مرحله نخست :بیان هدف

در مرحله حاضر تلاش می کنیم هدف درس را به روشنی و در نهایت سادگی به دانش اموزان  بیان کنیم

مرحله دوم: شرح بازی

در مرحله حاضر بازی مورد نظر برای آموزش مفاهیم را شرح می دهیم. لازم است در شرح بازی دستورالعمل مورد نیاز و نحوه انتخاب افراد برای بازی هر یک از آموزان و وسائل مناسب برای کمک به غنی سازی بازی مشخص گردد.

مر حله سوم:اجرای بازی

این مرحله عملی ترین بخش اجرای روش تدریس مبتنی بر بازی است.در مرحله حاضر همه دانش آموزان نقش فعالی در یادگیری دارند و معلم هم به مثابه راهنمای فعالت های بازی عمل می کند.همچنین انواع وسائل کمک آموزشی فرهم شده هم در اختیار دانش آموزان قرار داده می شود.

مرحله چهارم: نتیجه گیری و ارزشیابی

در ورش تدریس مبتنی بر بازی مرحله پایان روش تدریس که نتیجه گیری است با فعالیتارزشیابی همراه است .در مرحله حاضر تلاش می شود توجه دانش آموزان به برآورد فعالیت هایی سوق داده شود.از آنجا که عده ی زیادی از دانش آموزان در فعالیت بازی شرکت می کنند به احتمال زیاد به مفهوم مورد نظر برای یادگیری تسلط می یابند.از این رو از نتیجه گیری بازی به قصد ارزشیابی هم بهره می گیریم.